Bir şiirdir yaşamak… Bazen baharda, bazen kışta… Hangi mevsimde olursa olsun yeniden canlanan doğa, yeşeren çiçeklerle içimizdeki umutları, aşkları, sevgileri, hoşgörüyü, barışı, insanlığı, dostluğu, kardeşliği…. ve daha nice güzel duyguyu da beraberinde canlandırır, her bahar olduğu gibi yine, yeni, yeniden…
“Ben her bahar âşık olurum!” diyen şair, baharla canlanan duygularını, içine dolan yaşama sevincini, hayata bağlılığını nasıl dile getiriyorsa, aynı coşkuyla, aynı ahenkle dökülüverir her şairin kendi dizelerinden daha nice beyaz zeminlere sızan mavi mürekkebin ucundan.
Bahara serenat yapıp “Hoş geldin!…” dediğimiz bu günde; Bilmem, UNESCO’nun 1999 yılında 21 Mart’ı “Dünya Şiir Günü” olarak kabul ettiğini biliyor musunuz?… Her özel günü tasvip etmem ama şiir için her tür bahaneye açıktır gönlüm. Şiir için her güne, geceye, her söze her dizeye varım, birçoğunuz gibi benim için de şiir bir aynadır yüreklerimizi yansıtan…
Şiir, çağların hiç eskimeyen sesi, melodisi, ahengidir… Bazen çığlık çığlığa haykırır, bazen solukları kesercesine tutar nefesini, sadece kâğıt ve kalemin dansından işitilen ayak sesleri oluverir şiir… Dert ortağı kelimeler, bazen sarmaş dolaş acının, kederin ağıtını yakar, bazen vur patlasın çal oynasın eğlencelerin coşkusunu sığdıramaz dizelerinin derinliğine, yani her dönemin dilidir şiir.
Yoktur günü, ayı, yılı herhangi bir zaman mefhumu aslında. Akar gider sadece zamansız zamanların sonsuzluğunda. Bazen anaların dilinden dökülüverir, bazen bağrı yanık sevdalıların; kimi zaman savaş meydanlarındaki askerin kahraman nidası, bazen sokakta yalın ayak, aç açık yürüyen yavrunun sessiz çığlığıdır şiir.
Duyguların hem anası, hem babasıdır şiir. Sevgiyi, sevgisizliği, korkuyu, endişeyi, güzelliği, karamsarlığı, mutluluğu, mutsuzluğu, hepsini bağrına basar; bir ana şefkati ile kucaklar, baba şefkati ile korur kollar.
Bu yüzden değil midir bu kadar sevilmesinin nedeni?… Hepimiz biraz kendimizden, biraz eşimizden, dostumuzdan izler, sesler buluruz içinde. Yaşarız, duyarız soluruz tüm yüreğimizle…
Sevdiğimiz her şey gibi şiiri de hissetmek gerekir anlamak için. Anlayan için çok şey ifade eder şiir… O kısacık dizelerin derinliğinde ne gizemler barındırır, ne ruhların, ne bilinmezlerin aşikâr olup dile gelmesine sebep olur şiir.
İlkbaharın peşine takıp getirdiği duyguların tüm güzellikleri canlandırması ümidiyle…