Geceden Güne

Kara bir örtüdür gece;
Küçük, beyaz parıldayan, simli örtüyü çekerken üstümüze
kapar tüm çirkinlikleri…
Yalnızların yoldaşı, yakamozların sırdaşı olsun diye;
Mehtaptan sızan aydınlığa izin verir tek…
 
Gece, kavuşmak için sabaha,
Yeni umutlara gebe günün sabahında,
Ardına bırakır karanlıkları.
Her bir ışık hüzmesinin parıltısı,düşerken üstümüze
Veda eder bize gece…
Hümeyra KAYA

Yorum yapın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir