Birçok uzmana göre, cinsel tercihleri belirleyen hastalıklar, insan gelişimi için kritik bir süreç olan çocukluk deneyimlerinden kaynaklanır. Pek çok vakada da cinsel istismarcıların, çocukluklarında yaşadıkları travmatik deneyimlerin izlerini taşıdığı görülmüştür.*
Bu bilgi doğruysa eğer, ki doğru olduğunu düşünüyorum, pedofilinin bu kadar arttığı ve bu kadar normalleştirildiği toplumumuzda demek ki hasta ruhlu yetişkin bireylerin sayısı gün geçtikçe artıyor ve psikolojik olarak hasta ruhlu bir toplum olma yolunda hızla evriliyoruz.
Yoksa kim 13, 14, 15- 16 yaşında çocuklarını evlendirip, verip, satıp (her nasıl adlandırıyorlarsa!) sadece çocuk gelinler değil, çocuk annelerin de popülasyonunu artırmak hususunu normal görebilir?
Daha oyuncak bebeklerine anne olmayı özümseyememiş çocukların, çocuk sahibi olması, hangi ruh halinde kabul görebilir? Hangi hasta ruhlu adamlar, küçücük çocuklarla cinsel ilişkiye girmekten zevk alabilir?
Pedofillerin çoğunun, çocukluklarında istismara uğramış olduklarını düşünecek olursak; küçük yaşta, bu durumu kontrol etme yetisinden yoksun olan ama artık yetişkin olmuş bu insanların, çocuklara cinsel saldırılarda bulunarak bu travmaları yeniden yaşamak istediklerini okuduğumda, yaşadığımız evrilmenin neden çok kolay kabul gördüğünü daha iyi anladım sanıyorum. Çünkü bu ruh halindeki insanların sayısının gittikçe arttığı toplumlarda, aynı ruh halini taşıyan insanların, aynı zihniyette olmaları kadar daha normal bir şey olamaz. Psikolojik olarak artık mağdur rolünden kurtulup güçlü konumuna geçme isteği kendileri gibi savunmasız bir çocuğa aynı şeyleri yaşatma istekleri ancak hasta ruhlu insanlarca normal görülebilir.
O halde, daha çok psikoloğa, daha çok eğitimli, aklı başında insanlara ve sağlıklı bir nesle daha çok ihtiyacımız var. Hasta zihinlerin tedavi edilip, eğitimli, kültürlü, bilgili insanların topluma kazandırılması yolunda hizmet verecek daha çok insana ihtiyacımız var.
Çünkü bugün yaşadıklarımız gösteriyor ki, sağlıklı düşünebilen ailelere ve onların sağlıklı olarak yetiştirdikleri çocuklarını teslim edebilecekleri sağlıklı düşünebilen eğitimcilerimize daha çok görev düşmekte!
Kolay mı bu dünyaya bir can getirip onun, ayakları üzerinde durana kadar arkasında durmak? Hayat zor ve mücadele istiyor elbet. Önce siz aile olacak ve ayaklarınızın üzerinde duracaksınız sonra dünyaya gelmesine vesile olduğunuz yavrunuzu ayakta tutmaya çalışacaksınız. Haa gözünüz kesmiyor mu, o zaman kalkışmayacaksınız bu işe. Daha kendinize bile bakamazken dünyaya yeni bir can daha getirmek sizin neyinize?
Şimdi neden böyle diyorsun yüce Allah, her canlıyı yaratırken onunla birlikte rızkını da yaratır; “Ağılda oğlak doğsa ovada otu biter.” dememiş mi atalarımız diyeceksiniz. Yok, o iş öyle değil artık. Yani Allah rızkını vermesine veriyor da o rızık artık o çocuğa ulaşana kadar o kadar farklı noktada yitip gidiyor ki siz bile anlayamıyorsunuz.
Mesele karın tokluğu meselesini geçeli de hayli uzun zaman oldu zaten. Şimdi dünyaya getirdiğiniz çocuğun yalnızca karnını doyurmak yetmiyor, zihnini ve ruhunu da doyurmak gerekiyor. Bunun için, sadece bilgili olmanız da yetmiyor. Tüm bunların yanı sıra sahip olmanız gereken bir de maddi güç var. Artık ne yazık ki her şeyin dili para! Öyle az uz bir para bile yeterli değil artık. Eeee ne olacak o zaman? Elinde, belinde, kucağında, karnında çocukla gezmek marifeti allanıp pullanmaktan vaz geçilecek. Herkes bakabileceği kadar çocuk dünyaya getirecek. Uçkuru elinde gezen adamlara artık bir “Dur!” denilecek. O uçkurun ucuna bağlanacak hayatların sorumluluklarının neler olduğu o adamlara da öğretilecek. İnsan hakları, çocuk hakları öğrenilecek… Sonra?… Sonra, az önce de dediğim gibi tüm bunların teminatı doğacak çocuğa verilecek. Ve ondan sonra anne-baba olmak hakkı elde edilecek. Ha tabii hayatta hiçbir şeyin garantisi yok. Geleceği yalnız Allah bilir ama siz, tedbiri alıp takdiri Allah’a bırakmak zorundasınız.
Öyle, anne baba olmak kolay iş değil çünkü. Hele çoluk çocuk işi hiç değil. Daha kendisi çocuk olan bir annenin yetiştireceği çocuk ne kadar sağlıklı olabilir ki? Bir çocukla cinsel olarak birlikte olmayı normal gören bir babayla henüz kendisi çocuk olan bir annenin çocuğu olarak dünyaya gelmek bile başlı başına psikolojik bir travma nedeni değil mi zaten?
Bu topluma doğan her bireyin yarın bu toplumu oluşturacağını düşününce, siz neler hissediyorsunuz bilmem ama ben, bugün bile toplumu oluşturan insanların birçoğunu gördükçe ciddi endişeler taşıyorum. Hem de çocukların doğuracağı çocuklarla büyüyen bir toplumun sadece kuru kalabalık, hastalıklı bir nüfus olmaktan öte gidemeyeceği endişesiyle korkuyorum ve korkmaya devam ediyorum…
*http://t24.com.tr/haber/pedofili-nedir-neden-olur-tedavi-edilebilir-mi,372365