“Arkası Yarın” … Birçoğunuz bilir sanırım, yıllardır TRT radyosunun yayınladığı radyo tiyatroları. Ertesi gün ne olacağını merakla beklediğiniz radyo tiyatrosu eserleridir onlar… Maşallah, gündemimiz aynen böyle ülkede. Her gün, yarın acaba ne olacak diye merakla ertesi günü bekler oldu insanlar. Zira gün geçmiyor ki çarpıcı bir gündem konusu düşmesin bomba etkisiyle piyasaya…
Haberciler bazı ülkelerde haber sıkıntısı çeker, olaydan olay çıkartmaya çalışırlar ya, bizim habercilerimiz de haber takip ederken yoruluyor. Herhâlde haber konusunda en şanslı ülkelerin başında geliyoruzdur. Halk, bir gün haber dinlemese çok büyük ve önemli olayları kaçırmış oluyor. Daha bir haberdeki kötü haberi sindirememişken üzerine gelen diğer haber, diğer haber… Hazmedilemeyen konular ülserleştiriyor açılan yaraları.
Mesela hemen şöyle yakın tarihli gündeme bir bakalım; 9, 10, 11, 12 Aralık 2013 gündemlerine
09 Aralık Balbay Hapisten çıkıyor…
10 Aralık Mecliste “Acısının keyfini süren kadın” sözleri ile oluşan gerginlik
11 Aralık Meclis çatısı altında ağza alınmayacak küfürler savuran milletin vekili sansasyonu
12 Aralık kanserli hastalara sahte ilaç skandalı
….
17 Aralık Mevlana gibi büyük bir insanı kâmilden bahsedildi demek isterdim ama yolsuzluk, kaçakçılık, kara para aklama, rüşvet gibi ağır suçlamalarla onlarca kişinin gözaltı haberleri ve beraberindeki adli, siyasi çatışmalarla gündeme düşen büyük olaylar…
Bizler izlerken, dinlerken derinden sarsılıyoruz, takip ederken yoruluyoruz, üzülüyoruz; bu vatan, bu millet bunları mı hak ediyor?… Bu nasıl bir gidişat?… Bu ülke için canlarını feda eden insanlar bular için mi mücadele etti?… Çocuklarımıza, torunlarımıza yaşanılır bir ülke, güzel bir gelecek bırakalım diye feda olan canlar bunları hak etmiyor, bu millet bunu hak etmiyor!… Etmiyor!…
Onlar bilmiyor muydu, rahat bir yaşam sürmeyi, canlarının kıymetini, keselerini doldurmayı… Ülkelerini değil canlarını düşünmeyi bilmiyorlar mıydı?… Onlar da insandı, gençti; arzuları, istekleri, hırsları , hayalleri, beklentileri vardı gelecekten. Ama onlar, ülke menfaati için egolarını yok edip ben değil, biz oldular ve bu güzel ülkeyi gelecek nesillere bıraktılar. Onlar Türklüğe, Türk adına yakışanı yaptılar…
Bizim her akşam haberlerinde duymamız gerekenler işte özellikle bu nedenle böyle kötü haberler olmamalı. Ülkenin kalkınması, gelişmesi, yarınları için yapılanlar, yapılması gerekenler; bilim, sanat, tıp, edebiyat, astronomi… konuşmamız tartışmamız lazım. Mecliste kavga gürültü değil vatana, millete en iyi hizmet anlayışı konuşulmalı. Kişiler, kendilerini değil hizmet etmek için seçildikleri milletin çıkarlarını konuşup tartışmalılar. Ülkede, özü sözü bir insanlar, dürüst insanlar olmalı. Basın kara haber tellalı gibi değil güzel haberler veren müjdeci rolünde olmalı.
Evet, çoğunun ne Polyanacı bir tablo çizdiğimi düşündüğünü görüyorum şimdiden. Zira böylesini hayal bile edemeyen bir ülkenin insanları olduk; Yazık!…
Doğruya ne demeli…… Maalesef yazık….. Sözün bittiği yer!
Yazık ki hem de ne yazık…