Anne…
İki hecenin telaffuzu kadar kısa ama bir ömrün anlamı kadar derin bir sözcük.
O, dünyaya gözlerimizi açtığımız ilk anda, henüz hiçbir dilde konuşamıyorken, gözlerimizle anladığımız ilk şiirdir.
O, bir yoldur…
Ucu görünmeyen, geri dönülmeyen, toprağın kokusuyla yoğrulmuş, dikenleri sana değmeyen, seni koruyan, yürümeye değer en kıymetli yol!
Anne, bazen bir dağdır; arkasında güvenle saklanırsın.
Bazen bir rüzgâr; sırtını yaslarsın, yol alırsın.
Bazen bir sudur gözyaşından önce akar.
Onun sessizliği bile konuşur seninle. Çünkü anneler, susarak da anlatır.
Bazen bir tencere yemeğe sığdırır sevgisini, bazen bir gece uykusuzluğunda saklanır fedakârlığı…
Anne…
Kalbin en ücra köşesinde atar gürültüsüz, gösterişsiz, kendiliğinden. Bazen bir çınar gibidir kalbi!
Kökleri geçmişe, gölgesi geleceğe uzanır. Yaprak döker ama kurumaz. Yaralanır ama yıkılmaz. Çünkü anne, zamana direnir. Çünkü anneler gelmiş geçmiş en uzun zaman dilimidir!
O, içtiğimiz sıcak çayın ilk yudumu kadar tanıdıktır. Unuttuğumuzu sandığımız bir ninninin ezgisi kadar eski. Bir çiçek gibi kokar hep; çocukken düşüp dizimizi kanattığımızda değil, büyüyüp kalbimiz kırıldığında yüreğimizi onaran bir merhem kadar etkili!
Anne, kaybolduğumuzda, fark ettiğimiz pusulamızdır. Yanımızdayken sıradan gelen ama yokluğunda her şeyin anlamını yitirdiği bir varlıktır anne.
Sesini duymazsan eksik kalır sabah. Kokusunu duymadan bitmez gece. Kimi zaman çeyiz sandığımızda sakladığımız bir mendildir kimi zaman babamızın göz nuruna sakladığı bir hatıra. Bazen bir kurumuş çiçekte bazen eski bir fotoğrafta yaşar!
Ama hep yaşar anne!
O yüzden zamansız bir masalın kahramanıdır! O yüzden yokluğunda bile hep vardır!
Bir güne sığmayacak kadar büyüktür sevgisi. Takvim sayfaları yetmez, saatin kadranıyla ölçülmez!
O bir gül değildir ki yalnızca Mayıs’ta açsın. O, yılın her mevsiminde içimizi ısıtan yegâne güneştir.
Ve biz, işte o yüzden annelerimizle tam oluruz.
Onlar susunca, eksilir bir yanımız.
Gitmişlerse eğer, ardımızda bıraktıkları o görünmez sarkaçla yaşarız:
Bir yanımız çocuk, bir yanımız anne,
Bir yanımız özlem,
Diğer yanımız dua.
Hayatta olan tüm annelere sevgi, minnet ve hürmetle, ebediyete intikal eden annelerimize rahmetle!
Sözlerinle duygularımıza tercüman olmuşsun ne kadar güzel yazmışsın ağzına sağlık